کلیدهای مینیاتوری یکی از تجهیزات پرکاربرد در صنعت برق هستند که بر خلاف ظاهر ساده، دارای ساختاری پیچیده و مکانیزم‌های مختلفی می‌باشند. حال در ادامه این مقاله قصد داریم به بررسی تکنولوژی که در ساختار داخلی این کلیدها وجود دارد، بپردازیم.
در داخل کلید مینیاتوری زمانی که یک اتصال کوتاه در مدت زمان نیم میلی ثانیه آزاد می‌شود، سیم‌پیچ با مشاهده جریان افزایش یافته خطا ثبت می‌کند. پس از اعلام خطا چکش‌ها حرکت می‌کنند، که منجر به باز شدن کنتاکت‌ها می‌شود.
سپس هنگام باز شدن کنتاکت‌های ثابت و متحرک، بین آن‌ها یک قوس ایجاد می‌شود، که جریان از طریق این قوس برقرار می‌شود. حال با باز شدن کنتاکت‌ها، قوس به وضوح قابل مشاهده است. در ادامه، فشار نابرابری که روی قوس ایجاد می‌شود، باعث می‌شود که موج پلاسما از کنتاکت‌ها به داخل محفظه خاموش کننده قوس رانده شود.
حال قوس وارد کانال جداکننده‌های قوس با فاصله یکنواخت می‌شود و به قوس‌های کوچک‌تر تقسیم می‌شود، که در نهایت هر کدام به صورت جداگانه خاموش می‌شوند.
سپس در کمتر از 3 میلی ثانیه پس از اینکه جریان اتصال کوتاه آزاد می‌شود، این خطا به صورت کامل برطرف می‌شود. مدت زمانی که طول می‌کشد تا ضامن به موقعیت نهایی خود برسد، 10 میلی‌ثانیه است.
اصولا یک قوس الکتریکی در حین تخلیه گاز خود نگهدار بین دو الکترود وجود دارد. اگر در حین عملیات سوئیچینگ کنتاکت‌های باز به اندازه کافی از یکدیگر دور نباشند، تنها به شدت میدان الکتریکی کمی نیاز است تا هوا به طور مداوم یونیزه شود.
در جریان متناوب، قوس در تقاطع صفر موج جریان سینوسی خاموش می‌شود. اگر پس از کشش مجدد، کنتاکت‌ها به اندازه کافی از هم فاصله نداشته باشند، قوس دوباره مشتعل می‌شود.
در واقع هدف جلوگیری از این اتفاق و خاموش کردن سریع قوس است. خطای قوسی که به سرعت خاموش نشود، می‌تواند باعث وقوع آسیب بزرگی مانند آتش سوزی و انفجار شود.